نقش های کهن زایش انسان در ایران و دیگر نقاط جهان

نقش بانویی با همراهان که در حال زایمان است و دست ها بر سینه دارد؛ بزکوهی، نماد فرشته ی ناجی هم بر فراز سر آن دیده می شود

مقايسه ي صحنه هايي از زايش انسان در زمان هاي مختلف و اقليم هاي جغرافيايي بسيار دور از هم، با شباهت هايي نزديك و شگفت انگيز، نقوش سنگ نگاره هاي تيمره (هزاره ي چهارم پ.م.کندا، نورآباد)، پلاك سنجاق مكشوفه در معبد سرخدُم كوهدشت لرستان (هزاره ي اول پ.م)، مجسمه هاي گِلي مكشوفه در افريقا (موزه لوور فرانسه)، صحنه ي زايش انسان مكشوفه در ميان سنگ نگاره هاي ميمند (هزاره ي پنجم پ.م)، نقش زايش انسان در نور آباد، سرچهان و سنگ نگاره هاي سرخپوستان امريكا دركنار رودخانه مُـآب Moab در ايالت يوتا، كه نشان از شكل زايمان بانوان در هزاره هاي پیش در ايران، افريقا و امريكاي شمالي دارد.

پلاکی که هنگام زایمان بانوان بر سینه خود می زده اند تا فرزند آنها پسر، سینه هایشان پربار و درد زایمان بر آنها آسان شود. محل کشف : سرخدُم کوهدشت قدمت : حدود 1000 پ.م

بانو دست ها بر سینه دارد؛ نشان باروری سینه ها، فرزند سبیل دارد یعنی پسر باشد و دو بزکوهی در طرفین او (فرشته های ناجی) محافظ و کم کننده های درد زایمان

عكس هاي مجسمه گلي : دكتر احمد نادعليان   —– كشف پلاك سنجاق : دكتر اريك اشميت (اهل امريكا)   

كشف و عكس رنگین نگاره های نور آباد و  سرچهان : علي پارسايي و مرادی پور   ———— عكاس ميمند و تيمره : محمد ناصري فرد  تاريخ :1387 تا 1395

با احترام- محمد ناصری فرد 1402

نگارنده و همراهان در کنار نقش های صحنه زایش انسان (حدود 6000 پ.م. ) که بدست افراد نا آگاه منهدم شده است. محل : تیمره، کوه های اطراف خمین

نگارنده در کنار نقش های منهدم شده صحنه زایش انسان. روزی تلخ و غم انگیز