ثبت و معرفی گویشهای محلی باعث حفظ و جلوگیری از فراموشی این میراث غنی فرهنگی است. برای من که خود با گویش گودهای (دهتلی) گپ میزنم گاهی شعر و ترانههای بومی تلنگری به من میزند که فلان کلمه در گویش من تغییر کرده و یا دیگر کمتر مورد استفاده قرار میگیرد. این را در سرودههای خالوشاعر و بخصوص رامی در اندک ترانههای بستکیاش به وضوح میتوان حس کرد و استفاده برد. چند سال پیش با کتاب – مثلها و کنایات و اصطلاحات در گویش گودهای – اثر بسیار باارزش آقای محمودی که به گویش گودهای پرداخته و آن را ثبت کرده بود با کلمات بسیاری روبرو شدم که دیگر کمتر مورد استفاده ما در روستاهایمان بود و صدافسوس. ولی جناب محمودی با ثبت آنها تلاشی کرده برای معرفی و حفظ آنها که تا همیشه ماندگار خواهد بود. این مقدمه را گفتم که بگم هفتهی پیش متوجه شدم که خانم راستگو از فرهنگیان عزیز بستک نیز کتاب گویش شناسی شهرستان بستک را چاپ و منتشر کرده است و امروز به لطف او به دستم رسید. کتاب گویش شناسی شهرستان بستک اثر سرکار خانم آمنه راستگو بسیار ارزشمند و میراثی ماندگار فرهنگی است که به صورت تخصصی به گویشهای متفاوت در شهرستان بستک پرداخته است. کتابی ۳۳۰ صفحهای که مخاطب را با چند گویش از شهرستان بستک آشنا کرده و این میراث فرهنگی بسیار ارزشمند که کمتر مورد توجه قرار میگرفت را برجسته میکند و ای کاش که وزارت میراث فرهنگی نیز برای حفظ این گویشها قدمی بردارد. این کتاب را اول به مردم شهرستان بستک برای بازشناسی و بعد به پژوهشگران میراث، زبان و گویش بسیار پیشنهاد میکنم. با آرزوی کتابهایی بیشتر برای هرمزگان و بستک که معدنی از نانوشتهها است.